door Roel Kamphuis

Vrijheid in denken
Wat bepaalt jou denken? Mijn vrijheid in denken wordt bepaald door het Christelijke geloof. Dat lijkt tegenstrijdig misschien, maar denk eens mee. Vanuit mijn geloof weet ik dat God van mij houdt om wie ik ben. Ik hoef me niet steeds af te vragen wat een ander van mij vindt. Die zekerheid om wie ik ben hoef ik niet te halen uit mijn carrière, mijn bezittingen of mijn aanzien bij de mensen om mij heen. Niet de angst voor een ander, wat die mij aan zou kunnen doen, maar de aandacht voor de ander wat die nodig heeft bepaalt mijn denken.

Daarbij vind ik het belangrijk om altijd vanuit respect over en naar die ander te spreken. Om me niet te laten verleiden mee te gaan in het veroordelen, afwijzen van een bepaalde groep mensen in de samenleving. Persoonlijk heb ik b.v. heel veel moeite met het “Nederland weer van ons” van de PVV en andere nieuwkomers in de politieke arena. Vanuit mijn eigen denken begrijp ik niet waarom je een stem uit zou brengen op een partij die de vrijheden in onze samenleving alleen voor de eigen kiezers wil houden. Wie zijn namelijk die “ons”? Stel dat 15% van de kiezers op de PVV stemt en de opkomst is 75%, dan heeft 10% van de kiesgerechtigden zich expliciet uitgesproken bij die “ons” te willen horen. Betekend dit dan dat 9 van de 10 kiesgerechtigden niet tot de Nederlandse samenleving behoren? Een samenleving die gebouwd is op tolerantie en elkaar in je eigenwaarde laten.

Vrijheid in doen
Je denken bepaalt je doen. Hoe denk je b.v. over bepaalde groepen in onze samenleving? Vanuit eigen ervaring blijkt b.v. dat je overlast ervaart van jongeren bij jou in de buurt. Mijn kinderen kwamen wel eens thuis vanuit het voetbalkooitje in de buurt met een opmerkingen als "Die rot …”. Ze zijn ze boos, omdat het samen voetballen niet mogelijk bleek te zijn. Wat is er mis gegaan in het samen doen? Kinderen hebben vervolgens de neiging om deze jongens te ontlopen en nemen die negatieve ervaring mee in hun denken en daarmee hun doen. Als er geen positieve ervaring tegenover staat, zal er later bij b.v. een gelijkwaardige sollicitatie vanuit het ervaring denken gekozen worden voor een ander. Andersom kan het doen je denken positief beïnvloeden. De ChristenUnie / SGP wethouder in Huizen heeft b.v. maatschappelijke stages laten uitvoeren bij Statushouders, vluchtelingen die een (tijdelijk) bestaan zoeken in Nederland. Door de positieve ervaringen in het omgaan met deze mensen, krijgen ze een gezicht voor de stagaires. Wordt de zogenoemde gelukszoeker een mens, die in vrijheid wil leven. Niets liever dan in het eigen land, maar met veel pijn in hun hart hebben ze daar weg moeten trekken, vluchten.

In geval van problemen in de Nederlandse samenleving is het voor mij de uitdaging je doen en denken te richten op de oorzaak, de bron van het probleem. Voor mij is de grote vraag, hoe kan ik mijn eigen gedrag of dat van anderen beïnvloeden, zodat er aandacht is voor probleembestrijding en niet alleen voor symptoombestrijding. Op welke manier kun je meewerken om problemen in het juiste perspectief te blijven zien. Er is b.v. heel veel media aandacht als een asielzoeker zich vergrijpt aan een jonge vrouw. Op dat moment is het belangrijkste op welke manier die jonge vrouw ondersteuning nodig heeft om met dit vreselijke vergrijp om te gaan. Vraag daarnaast voor mij is op welke manier kunnen we iedere jongen, jongeman, man in onze samenleving bewust maken van het feit dat ieder meisje, jonge vrouw, vrouw een kwetsbaar mooi mens is. Kwetsbaar in de zin dat iedere seksueel getinte opmerking of aanraking, aanranding ongewenst en ongepast is en in eigenwaarde aantast. Meer invloed heeft dan de dader ooit kan bedenken. Je doen zal niet de vrijheid van een ander mogen beperken. De vrijheid om je als meisje, jonge vrouw, vrouw geen zorgen te hoeven maken dat je lastig gevallen kan worden door die jongen waar je mee danst, kletst, die naar je kijkt, je broer, neef, oom, vader, opa, kennis. De vrijheid om nee te zeggen, de vrijheid om uit liefde toe te staan binnen de bescherming van een huwelijk als man en vrouw.

Vrijheid in laten
Laten is wat mij betreft datgene nalaten dat niet goed voor jou of voor een ander is. Niet meedoen als de groep je uitdaagt tot iets waarvan je weet dat het respectloos is naar een ander, de ander belemmert of beschadigt in zijn/haar vrijheid. De ruimte geven aan een ander om zichzelf te kunnen zijn, zichzelf te kunnen ontdekken, zichzelf te kunnen ontplooien. Laten bestaan van aandacht voor de ander als mens. Zeker op het moment dat iemand een vorm van zorg nodig heeft. Het niet laten bij het storten van een bedrag op een rekening, zodat in die zorg kan worden voorzien. Door persoonlijke aandacht die ander laten ervaren dat die in vrijheid deel kan nemen aan de samenleving.

Laat Nederland een plek van leven in vrijheid zijn voor alle medelanders.

Op een hoopvolle, realistische manier willen we als ChristenUnie meewerken aan een samenleving met toekomst.